GMORS

ยางซิลิโคน (MQ, VMQ, PVMQ)

ตามหลักฟิสิกส์ ซิลิโคนมาจากซิลิคอน ซึ่งเป็นธาตุที่ได้จากผลึกควอตซ์ การสร้างยางสังเคราะห์ในระดับชั้นนี้จะต้องเชื่อมต่อสารในกลุ่มอินทรีย์ เช่น เมทิล เฟนิล และไวนิล กับอะตอมของซิลิคอน การเพิ่มสายข้างที่แตกต่างกันอาจทำให้คุณสมบัติเปลี่ยนแปลงได้มาก ซิลิโคนทนต่อความร้อน โอโซน และแสงอาทิตย์ได้ดีเยี่ยม เป็นฉนวนที่มีความเสถียรมาก และทนต่อน้ำมัน สารเคมี และสารละลายได้หลายชนิด และในบรรดายางทั้งหมด ซิลิโคนมีคุณสมบัติความยืดหยุ่นมากที่สุดในที่อุณหภูมิต่ำ แต่ก็มีจุดอ่อนเรื่องมีความต้านทานต่อแรงดึงต่ำ ทนทานต่อการฉีกหรือการสึกได้น้อย

กรรมวิธีที่ใช้ในระบบ

อบด้วยเปอร์ออกไซด์เมื่อเทียบกับอบด้วยแพลตินัม

สูตรมาตรฐานยางซิลิโคนมักจะอบด้วยเปอร์ออกไซด์ สูตรที่อบด้วยแพลตินัมจะมีคุณสมบัติความยืดหยุ่นดีกว่าและมีสารระเหยในระดับต่ำมาก ซิลิโคนที่อบด้วยแพลตินัมมักจะนำมาใช้ในระบบทางการแพทย์หรือในสารระเหยต่ำตามที่กำหนดอื่นๆ แต่ต้องผลิตในห้องปลอดเชื้อ และมีค่าใช้จ่ายสูงขึ้นสำหรับสารเร่งแพลตินัม ดังนั้นจึงมีราคาแพงกว่าชนิดที่อบด้วยเปอร์ออกไซด์

ความแตกต่างอื่น ๆ ทั่วไป

• ซิลิโคนสามารถใช้สูตรที่มีเฉพาะส่วนผสมใน “รายการสีขาว” ตามที่กำหนดใน 21.CFR 177.2600 เพื่อใช้งานในสภาวะที่ยางต้องสัมผัสกับอาหารและเครื่องดื่ม
• ซิลิโคนสามารถยื่นขออนุมัติจาก National Sanitation Foundation (NSF) เพื่อนำมาใช้กับการใช้งานเกี่ยวกับน้ำดื่มได้
• ซิลิโคนมักจะนำมาใช้ในระบบยานยนต์อย่าง ฝากระโปรงท้าย วาล์วไส้กรองน้ำมันเครื่อง ประเก็นในระบบไฟ….เป็นต้น
• ชิ้นส่วนซิลิโคนสามารถใช้ในระบบทางการแพทย์ ซึ่งกำหนดให้ต้องปฏิบัติตามมาตรฐาน USP CLASS VI